HGH - HORMON WZROSTU
HGH (Human Growth Hormone) ludzki hormon wzrostu lub somatotropina przysadkowa. Genotropin w ampułkach po 4 j.m. i 16 j.m. Norditropin w ampułkach po 12 j.m. i 24 j.m. Bardzo modny wśród profesjonalnych sportowców środek anaboliczny ostatnio często pojawiający się w mediach nazywany "hormonem młodości". Jego zastosowanie w celach podniesienia wydolności organizmu, zwiększenia siły lub masy mięśniowej praktykowane było już w latach 80-tych. Biorą się tak skrajne opinie dotyczące tego hormonu, ponieważ GH jest naturalnie wytwarzany przez całe osobnicze życie w przysadce mózgowej każdego człowieka. Hormon wzrostu nie posiada budowy sterydowej tak jak większość leków przedstawionych dotychczas. Nie należy więc do grupy sterydów anabolicznych. Ale podobnie jak omówione dotychczas środki należy, obok np. testosteronu, insuliny do hormonów wykazujących działanie anaboliczne w stosunku do pewnych, tkanek w tym do szczególnie interesującej nas tkanki mięśniowej, a także tkanki łącznej (np. kości).
Ludzki hormon wzrostu jest białkiem, a dokładniej polipeptydem złożonym ze 191 aminokwasów, produkowanym przez komórki kwasochłonne przysadki mózgowej. Do celów leczniczych do 85 roku pozyskiwany był z przysadek zwłok ludzkich. Jednak zaniechano tego sposobu ze względu na zdarzające się od czasu do czasu przypadki przeniesienia razem z aktywnym biologicznie hormonem wirusa zapalenia mózgu powodującego postępujące kalectwo, a w efekcie śmierć zainfekowanej osoby. W chwili obecnej GH dopuszczony do obrotu farmaceutycznego, stosowany przez lekarzy, jest uzyskiwany w technologii bioinżynierii genetycznej, nie istnieje więc, w przypadku stosowania firmowego preparatu ryzyko zainfekowania wirusem zapalenia mózgu.
Hormon wzrostu wykazuje działanie ogólnoustrojowe tzn. w całym okresie życia osobniczego wykazuje złożone, nieliniowe, zmienne zależnie od cyklu dobowego i wieku osobniczego działanie sterujące gospodarką azotową (białkową), węglowodanową, lipidową i mineralną organizmu. Przyjmuje się obecnie, że większość działań GH wywoływana jest pośrednio poprzez sterowanie na zasadzie złożonych mechanizmów biochemicznych, wytwarzanymi w wątrobie tzw. insulino podobnymi czynnikami wzrostu: somatomedyny IGF 1 i IGF 2. Insulino podobne czynniki wzrostu swoją budową chemiczną przypominają dobrze znany nam hormon insulinę. Nazwa somatomedyny wywodzi się stąd, że są one mediatorem pośrednim działania somatotropiny tzn. hormonu wzrostu. Teraz krótko o skutkach działania GH na komórki różnych tkanek.
W tkance mięśniowej GH wykazuje działanie insulino podobne tzn. nasila transport do wnętrza komórek cukrów, przekształcanie glukozy w glikogen, zwiększa transport do wnętrza komórek wolnych aminokwasów, a następnie powoduje syntezę białka mięśni. GH podawany z zewnątrz zwierzętom doświadczalnym powoduje zmniejszenie stężenia w osoczu krwi wolnych aminokwasów, mniejsze wydalanie z moczem mocznika co związane jest z zaobserwowanym u tych zwierząt dodatnim bilansem azotowym. GH działając na tkankę mięśniową powoduje hipertrofię komórek mięśniowych tzn. zwiększenie ich objętości oraz to czego nie są w stanie spowodować nawet najlepsze sterydy anaboliczne - hiperplazję komórek mięśniowych, to znaczy zwiększenie ich liczby. W wątrobie hormon wzrostu powoduje zwiększone wytwarzanie somatomedyn, także wzmożone wytwarzanie glukozy w procesie glukoneogenezy (wykazuje działanie antagonistyczne w stosunku do insuliny), zwiększa też utlenianie kwasów tłuszczowych w wątrobie.
W tkance łącznej pobudza wzrost kości i tkanki chrzęstnej. Przed zarośnięciem nasad kostnych powoduje wzrost kości na długość. U kulturystów przyjmujących GH, powoduje proporcjonalny do rozwoju mięśni rozwój tkanki łącznej wyrażający się wzmocnieniem i solidnym rozwojem układu kostnego oraz wiązadeł i chrząstek stawowych.
W tkance tłuszczowej obwodowej powoduje jej rozpad z następowym uwalnianiem do krwioobiegu glicerolu i wolnych kwasów tłuszczowych. To ostatnie działanie w połączeniu z działaniem anabolicznym na tkankę mięśniową i brak działań ubocznych w postaci efektów androgennych tak charakterystycznych dla pochodnych testosteronu pomoże zrozumieć dlaczego jest tak atrakcyjny dla wszystkich kulturystów.
Hormon wzrostu jest stosowany od wielu lat w leczeniu dzieci z karłowatością spowodowaną brakiem tego hormonu w zespole Turnera, w niedoczynności przysadki spowodowanej całą gamą różnych schorzeń m.in. w gruczolaku przysadki, w okołoporodowej martwicy przysadki czyli zespole Sheehana.
W kulturystyce hormon wzrostu stosowany jest do budowania solidnej beztłuszczowej masy mięśniowej. Jego działanie anaboliczne potęgują środki z grupy sterydów anabolicznych, dlatego chętnie jest stosowany przez zaawansowanych kulturystów w połączeniu z nimi. Do podawania łącznie z hormonem wzrostu wykorzystywane są łagodne anaboliki o słabo wyrażonych właściwościach androgennych np. Deca-Durabolin, Winstrol Depot.
Hormon wzrostu zwiększa zapotrzebowanie organizmu na inne hormony anaboliczne naturalnie wytwarzane w organizmie przez tarczycę- T3 i T4, trzustkę-insulina, a także hormony płciowe-androgeny, estrogeny. Dlatego często praktykowane jest podawanie GH łącznie z hormonem wzrostu T3 i insuliną. GH nie powinno być stosowane u chorych z niewydolnością tarczycy.
Hormon wzrostu posiada krótki okres półtrwania w organizmie ok. jednej godziny. W tym czasie dochodzi do maksymalnej produkcji somatomedyn przez wątrobę. Po godzinie aktywności GH gwałtownie maleje.
GH jest podawany w małych dawkach kilka razy dziennie tak aby utrzymać jego stężenie w surowicy krwi na możliwie stałym poziomie np. 2 j.m. podskórnie 3-4 razy dziennie. W medycynie zalecane dawki dla dorosłych to początkowo 2 j.m. na dobę, zwiększając dawkę do 4 j.m. na dobę. Dawki zostały podane dla 100 kg osobnika.
GH jest ekskluzywnym anabolikiem przeznaczonym dla profesjonalnych kulturystów, traktujących poważnie swoje zajęcie, ponieważ cena czarnorynkowa hormonu wzrostu (Genotropinu 16 j.m.) wynosi w granicach 700-1000 zł.
